"Πόσο ζυγίζει η ψυχή του ανθρώπου;" Άρθρο του Δημήτρη Τριάντου Αλήθεια, πόσο ζυγίζει η ψυχή του ανθρώπου? η απάντηση, 21 γραμμάρ...
"Πόσο ζυγίζει η ψυχή του ανθρώπου;"
Άρθρο του Δημήτρη Τριάντου
Αλήθεια, πόσο ζυγίζει η ψυχή του ανθρώπου? η απάντηση, 21 γραμμάρια!. Αυτό το βάρος της απέδωσε το 1907, στη Μασαχουσέτη, ο Αμερικανός γιατρός Duncan McDougall. Βέβαιος για την υλική υπόσταση της ψυχής, ο γιατρός έβαλε έναν ασθενή που πέθανε σε ειδικό κρεμαστό κρεβάτι εξοπλισμένο με ζυγαριά ακριβείας και το ζύγισε πριν και αμέσως μετά το θάνατο του. Πειραματίστηκε συνολικά με έξι αρρώστους, την στιγμή του θανάτου, οι αισθητήρες κατέγραψαν μείωση του σωματικού βάρους μεταξύ 20,2 - 22,1 γραμμάρια, οπότε μέσος όρος 21 γραμμάρια.
Μάλιστα για να προσδώσει μεγαλύτερη επιστημονική βαρύτητα στο εγχείρημά του, πειραματίστηκε και με θνήσκοντες σκύλους. Ουδεμία απώλεια βάρους. Λογικό. Έχουν ψυχή οι σκύλοι; Εννοείται ότι τα πειράματα του δεν έχουν καμία επιστημονική εγκυρότητα, όμως βρήκαν θέση σε πρωτοσέλιδα της εποχής, επηρέασαν κόσμο και πέρασαν στην λαϊκή κουλτούρα (τίτλοι τραγουδιών, Οσκαρική ταινία του Αλεχάντρο Ιναρίτου κ.α)
Η ζυγαριά της ζωής πανάρχαια όσο και ο ανθρώπινος πολιτισμός, ο Δίας, οι Αιγύπτιοι θεοί (φωτο) και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ζύγιζαν τη ζωή των ανθρώπων για να κρίνουν πότε θα τελειώσει ή την ψυχή τους για να αποφασίσουν πού θα κατοικήσει μετά θάνατον.
Ο αποστειρωμένος θάλαμος νοσοκομείου άκρως δημοκρατικός, δίπλα δίπλα στα κρεβάτια ο αστροφυσικός και ο γεωργός με τα ίδια συμπτώματα ενός ιού που δεν κάνει διακρίσεις
Παλεύουμε για την ζωή μας έχοντας αφήσει πίσω το σπίτι μας, την κουζίνα μας, το εργαστήριο μας, το γραφείο μας, το μαγαζί μας, το χωράφι μας, το συνεργείο μας, το στούντιο μας. Αφήνουμε πίσω γραβάτες, τουαλέτες, ποδιές, φόρμες, πηλήκια, ράσα, τήβεννο, επωμίδες
Όλοι γυμνοί γεννιόμαστε, η κοινωνία μας φοράει τους ρόλους του επαγγέλματος και της ιδιότητας μας και ο ιός μας ξανα-γυμνώνει, γυμνοί μπαίνουμε στην ΜΕΘ και σε όσους καταλήξουν τους επιφυλάσσει μια δημοκρατική κηδεία, χωρίς επισημότητες, χωρίς μοδάτο πένθος, ο ιός κατάργησε τις τελετές πολυτελείας ή τις πληβείες, η Δημοκρατία του κορωνοθανάτου!
Θα επιζήσουμε της δοκιμασίας, θα ξαναφορέσουμε τους ρόλους μας, άραγε θα έχομε μάθει και κάτι, έστω για το λίγο υπόλοιπο μέχρι να ξανα-γυμνωθούμε?
