Άρθρο της Ανδριάνας Μακρή στο maxmag.gr Το φαινόμενο του να δηλώνεις ότι είσαι κάτι ή ότι υποστηρίζεις φανατικά μια ιδέα και να μην γνωρίζει...
Άρθρο της Ανδριάνας Μακρή στο maxmag.gr
Το φαινόμενο του να δηλώνεις ότι είσαι κάτι ή ότι υποστηρίζεις φανατικά μια ιδέα και να μην γνωρίζεις εις βάθος και ουσιαστικά αυτό που είσαι-πιστεύεις, σίγουρα δεν εμφανίστηκε τώρα. Ωστόσο, όταν πια στις μέρες μας η κυριαρχία των social media είναι αναμφισβήτητη στην καθημερινότητά μας, το παραπάνω φαινόμενο γίνεται -δυστυχώς- ολοένα και πιο εύκολα διακριτό.
Άτομα φανατισμένα σε ιδεολογίες, τα οποία δεν ξέρουν ακόμα και τα βασικά αυτών που υποστηρίζουν. «Δηλωμένοι» φανατικοί Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι και οποιασδήποτε άλλης θρησκείας, που αν τους ρωτήσεις ορισμένα σχετικά πράγματα για την πίστη τους, μπορεί να μην μπορούν να απαντήσουν σωστά, ακόμα υπάρχει και το ενδεχόμενο να μην δύνανται να απαντήσουν καθόλου. Ναι, καθόλου.
Ας δούμε λίγο τη λέξη «καθόλου», η οποία σημαίνει σε μηδενική ποσότητα, σε μηδενικό βαθμό κι ας πάμε τώρα στο θέμα μας. Όταν κάποιος ουσιαστικά δεν γνωρίζει τα άπαντα της ιδεολογίας του ή της θρησκείας του, ή οποιουδήποτε άλλου πράγματος που πιστεύει, δεν μπορεί να δηλώνει ένθερμος υποστηρικτής του. Ναι, καμιά φορά ξέρετε είναι προτιμότερο να παραδέχεται κανείς πως ναι, για παράδειγμα, είναι κομμουνιστής αλλά δεν έχει ιδέα σε τι αναφέρεται ο Μαρξ στο «Κεφάλαιο». Λάθος που δεν έχει διαβάζει Μαρξ και πιστεύει στον κομμουνισμό; Φυσικά! Σωστό όμως, που μπορεί και είναι ειλικρινής; Φυσικότατα.
Η «επιδημία» του εγώ υποστηρίζω το «τάδε» πράγμα, γιατί είναι στη μόδα, γιατί είναι εναλλακτικό -πόσο μισώ αυτή τη λέξη-, γιατί το υποστηρίζει και ο φίλος/πατέρας/αδελφός μου, πρέπει να σταματήσει. Ζούμε σε έναν ελεύθερο κόσμο(;) και ο καθένας από εμάς μπορεί να πιστεύει ό,τι εκείνος επιθυμεί. Όμως, στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε κάτι. Ας πιστεύουμε σε οποιονδήποτε Θεό, αρκεί να ξέρουμε τον λόγο, αρκεί να έχουμε επιχειρήματα. Ας ψηφίζουμε ό,τι κόμμα θέλουμε σε κάθε εκλογές, αρκεί να έχουμε μια πραγματικά πειστική αιτιολογία για αυτό.
Αναμφίβολα, η ελλιπής και παραπληροφορημένη γνώση είναι πολύ χειρότερη από την ολική άγνοια. Όταν λοιπόν δεν μας καλύπτει κάτι, ή έχουμε απορίες και ενδοιασμούς, απλούστατα μπορούμε να το ερευνήσουμε. Για παράδειγμα, σε περιπτώσεις που η οποιαδήποτε ιδεολογία μας πάει κόντρα σε εκείνη της οικογένειάς μας, δεν πρέπει να νιώθουμε τύψεις για αυτή την κόντρα, μα να έχουμε το θάρρος να υποστηρίξουμε με λογική και τόλμη τις ιδέες μας.
Όλα είναι τόσο απλά αν αντικαταστήσουμε την άγνοια με την έρευνα και το θάρρος!
