Απλές γραμμές.. Στο μάτι του καθενός μας ένα ανθρώπινο πρόσωπο χωρίς τίποτε το ιδιαίτερο. Γραμμές "άτακτες" που κάποιος εναπόθ...
Απλές γραμμές.. Στο μάτι του καθενός μας ένα ανθρώπινο πρόσωπο χωρίς τίποτε το ιδιαίτερο.
Γραμμές "άτακτες" που κάποιος εναπόθεσε πάνω σ' ένα πρόχειρο χαρτί βιαστικά. Εκτός από εκείνες που καθορίζουν την ανθρώπινη μορφή, οι υπόλοιπες φαίνονται μουτζαλιές. Η πρώτη, επιπόλαιη σκέψη, είναι πως κάποιος σκιτσογράφος που δεν είχε τι να κάνει, ζωγράφισε πρόχειρα κάτι.. Κάτι..
Κάτι που είναι ασύλληπτο για το γυμνό μάτι του αδαούς. Η έκφραση, η θλίψη, το "γήρας" με ότι αυτό κουβαλάει στη σκέψη, η ματαιότητα, η γνώση από τις εμπειρίες χρόνων και η προσμονή για το πέρασμα σε μια άλλη ζωή, είναι κάτι που μπορεί να ανακαλύψει εύκολα κάποιος με τη δεύτερη ματιά.
Ίσως χρειαστεί και τρίτη και τέταρτη για να "διαβάσει" κάποιος πίσω από τις ακαθόριστες αυτές γραμμές. Ίσως, να χρειαστεί κι ένας αιώνας, για να καταφέρει να δει, όταν τα μάτια της ψυχής του δεν γυμνάσθηκαν ώστε να "βλέπουν" το συναίσθημα του δημιουργού.
*Το σκίτσο είναι του Χρυσόγονου Καραχάλιου
