Άμεση ήταν η αντίδραση του Κώστα Καράπαυλου στην ανάρτηση- δήλωση του Τεχνικού Συμβούλου του Δήμου Ναυπλιέων, Κώστα Κάπου ο οποίος στην ...
Άμεση ήταν η αντίδραση του Κώστα Καράπαυλου στην ανάρτηση- δήλωση του Τεχνικού Συμβούλου του Δήμου Ναυπλιέων, Κώστα Κάπου ο οποίος στην προσωπική του σελίδα, έγραψε:
"Λίγο πριν τη δεύτερη δέσμη μέτρων της Πανδημίας, υπέγραψα με το Δήμο Ναυπλίου σύμβαση Τεχνικού Συμβούλου για την εκπόνηση μελετών φωτισμού ανάδειξης και αστικού φωτισμού, για μια σειρά αγαλμάτων, το Δημοτικό Μέγαρο, το Πάρκο Κολοκοτρώνη, την Πλατεία Συντάγματος και το Δημοτικό Στάδιο Ναυπλίου.
Όπως φαίνεται, όμως, και σε εκείνα τα μέρη (όπως παντού) υπάρχουν συμπολίτες μας που απλά δεν επιθυμούν να αλλάξει απολύτως τίποτα, έτσι, αντί να προσπαθήσουν να καταλήξουν όλοι μαζί καλόπιστα σε κάποιες αρχιτεκτονικές λύσεις, έσπευσαν να κινήσουν διαδικασίες για να κηρύξει το Υπ.Πο.Α. το Πάρκο Κολοκοτρώνη σε "ιστορικό χώρο", εμποδίζοντας με αυτό τον τρόπο οποιαδήποτε παρέμβαση για την αρχιτεκτονική ανάπλασή του.
Και θα έλεγε κανείς ότι σωστά πρέπει να διατηρήσει ο χώρος την ιστορικότητά του, εάν δεν ήταν αυτή τη στιγμή γεμάτος από αλουμινένια φαναράκια της πυρκαγιάς, από αποσπασματικές παρεμβάσεις της δεκαετίας '80 και '90 (με την ανάλογη αισθητική), με διαλυμένα κράσπεδα και με την εικόνα εγκατάλειψης και μη ασφαλούς νυκτερινής διέλευσης, ενώ τα μισά φοινικόδεντρα είναι έτοιμα να καταρρεύσουν από το κόκκινο σκαθάρι.
Τελικά είμαστε τόσο πολύ υπέρ της διατήρησης της Ιστορίας μας, που σε λίγο θα θυμίζουμε αρχαιολογικό χώρο από τα ερείπια που θα αφήσουμε πίσω μας. Πόσο δύσκολη έχει γίνει μια καλόπιστη σύγκλιση ιδεών, σε αυτό τον τόπο;"
Και η απάντηση του Κώστα Καράπαυλου:
ΟΙΣΤΡΟΣ ΑΚΟΛΑΣΙΑΣ
«…Στο Ναύπλιο ο χρόνος έχει εξαγιάσει το αίμα και τον θάνατο. Τα μετουσίωσε σε μνημείο της ομορφιάς. Μιας αυστηρής κρυφής ομορφιάς που απαιτεί προετοιμασία ψυχής, μύηση, για να την προσεγγίσεις. Και ευλάβεια….»
(Άγγελος Τερζάκης, Εφημερίδα το Βήμα 7 Οκτωβρίου 1973)
Ενεφανίσθη ο πρώτος που ανοικτά τα έβαλε με τα κακά παιδιά που κίνησαν τις διαδικασίες για να κηρυχθεί το Πάρκο Κολοκοτρώνη μνημείο της ιστορίας. Ποιος ήταν; Μελετητής που ανέλαβε έργο για το Πάρκο Κολοκοτρώνη. Πως το ανέλαβε; Με απευθείας ανάθεση βεβαίως. Και η απόφαση της απευθείας ανάθεσης είχε επιμελώς κρύψει ότι το έργο που ανέλαβε αφορούσε το "μνημείο της ομορφιάς, της αυστηρής κρυφής ομορφιάς που απαιτεί προετοιμασία ψυχής, μύηση, για να την προσεγγίσεις. Και ευλάβεια"
Τερζάκης αλλά και Πικιώνης.
Ο Δημήτρης Πικιώνης ασχολήθηκε με λεπτομέρειες για το Πάρκο Κολοκοτρώνη, αλλά και για την Πλατεία Καποδίστρια και την Πλατεία Νικηταρά.
Αυτό που ενοχλεί ιδιαίτατα είναι ότι δεν βρέθηκε ένας να μου ζητήσει να δει τα σχέδια. Και παρότι ενημέρωσα τον μελετητή που μας μάλωσε, δεν ενδιαφέρθηκε καν να τα ιδεί. Μελετητής σου λέει Δυστυχώς δεν έχω την άδεια να τα δημοσιοποιήσω. Και είναι αρκετά σχέδια. Αν είχα την άδεια ήδη θα είχαν ανέβει στις Παλαιές φωτογραφίες και θα έπαιζαν στο διαδίκτυο.
Αλλά αν πιστεύει κάποιος στα υπέροχα λόγια του Τερζάκη για την πόλη μας και επιθυμεί να δει τα σχέδια δεν έχει παρά να μου στείλει μήνυμα, να δούμε πως θα γίνει κοινωνός του ευλαβικού θαύματος του παρελθόντος. Διότι για θαύμα πρόκειται ότι ο Πικιώνης ασχολήθηκε με το Πάρκο μας.
Προσωπικά δάκρυσα όταν είδα τα σχέδια. Είχα και τους οικογενειακούς μου λόγους
Σας σηκώνω ένα μικρό τμήμα του ενός σχεδίου του Δημήτρη Πικιώνη, με την υπογραφή του, που δείχνει την ενασχόλησή του με την λεπτομέρεια
(Σαν δεν ντρέπονται. Μας μαλώνουν κιόλας, αυτοί που θα ωφεληθούν προσωπικά)
